فرجام خواهی چیست؟

فرجام خواهی چیست؟

فرجام خواهی از دیدگاه دکترین حقوقی و قانونی به معنای اعتراض به رای دادگاه بدوی یا دادگاه تجدید نظر میباشد هنگامی که دادگاه پس از اعلام ختم دادرسی با توجه به ادله و مستندات موجود در پرونده و با استعانت از پروردگار رای بدوی یا تجدید نظر را صادر می کند طرفین دعوا نیز پس از صدور رای ، آن را بررسی میکنند و در صورتی که رای صادر شده به زیان آنان باشد جهت رسیدگی و اعتراض نسبت به رای صادر شده به مراجع قضایی رسیدگی کننده مراجعه می کنند و اعتراض خود را ثبت و پیگیری می نمایند تا رای صادره از دادگاه بدوی یا تجدید نظر به نفعشان تغییر پیدا کند، همچنین شایان ذکر است، بیان کنیم که شما باید نسبت به مطرح نمودن درخواست فرجام خواهی خود آگاهانه عمل کنید و عدم اطلاع شما نسبت به مرجع رسیدگی فرجامی باعث می شود که شما اشتباها درخواست فرجام خواهی خود را در یک مرجع دیگر خود یا وکیل دادگستری پیگیری نمایید و بعدا دچار مشکلات و پیچیدگی های حقوقی در پرونده خود شوید بنابراین اطلاع و آگاهی از این مسئله یکی از لازمه های روند رسیدگی به پرونده و پیگیری اعتراض نسبت به رای صادر شده از سوی دادگاه می باشد.

فرجام خواهی

درواقع شما می بایست فرجام خود را نزد دیوان عالی کشور مطرح نمایید، دیوان عالی کشور نیز با دریافت فرجام خواهی شما نسبت به رای صادره اقدامات و بررسی های لازم در خصوص منطبق بودن یا نبودن رای صادر شده با قوانین، مقررات و موازین شرعی را انجام می دهد در خصوص عدم رعایت موازین شرعی و قانونی رای صادر شده دیوان آن را نقض می نماید و رای مقتضی را صادر می کند اما چنانچه دیوان تشخیص دهد رای صادر شده منطبق با موازین شرعی و قانونی می باشد و تمام قوانین و مقررات رعایت شده است درخواست فرجامی را رد میکند و رای را تایید می کند.

1) چه احکامی قابل فرجام خواهی هستند؟

آراء بدوی که به علت عدم تجدید نظر خواهی اصحاب دعوا قطعیت یافته اند، به هیچ عنوان قابل فرجام خواهی نیستند مگر در مواردی که ذیل این نوشتار آمده است.
1. احکامی که خواسته آن متجاوز از بیست میلیون ریال باشد.
2. احکامی که در زمینه هایی اعم از طلاق، اصل نکاح، فسخ نکاح، نسب، حجر، تولیت، ثلث، حبس طرح دعوا شده باشد و نسبت به آن رای صادر شده باشد.

2) جهات فرجام خواهی از دیدگاه قانون آیین دادرسی کیفری

مطابق ماده 464 قانون آیین دادرسی کیفری جهات فرجام خواهی به شرح زیر می باشد:
1_ ادعای عدم رعایت موازین شرعی و قواعد و مقررات قانونی راجع به تقصیر و مجازات قانونی متهم
2_ ادعای عدم رعایت اصول دادرسی به گونه ای که منجر به بی اعتباری رای دادگاه
3_ عدم مطابقت و برابری مستندات و ادله های موجود در پرونده

3) آیا رسیدگی به فرجام خواهی در دیوان عالی کشور با احضار طرفین صورت می پذیرد؟

به موجب ماده 468 قانون آیین دادرسی کیفری رسیدگی به فرجام خواهی در دیوان مزبور بدون احضار اصحاب دعوا و یا نماینده حقوقی آنان انجام می شود مگر اینکه شعبه رسیدگی کننده تشخیص دهد که طرفین دعوا و یا نماینده حقوقی آنان لازم می باشد، ضمنا عدم حضور احضار شوندگان در دیوان و جلسات رسیدگی موجب تاخیر و اتخاذ تصمیم در رسیدگی نمی شود.

4) آیا شعب دیوان عالی کشور خارج از نوبت هم به پرونده ها رسیدگی می کنند؟

به استناد ماده 465 رسیدگی به پرونده ها در شعب دیوان به ترتیب می باشد، مگر در مواردی که به موجب قانون یا تشخیص رئیس دیوان عالی کشور موجب جریحه دار شدن احساسات عمومی شود که در این صورت رسیدگی خارج از نوبت به پرونده مطروحه بلامانع می باشد.

5) درخواست رسیدگی به فرجام خواهی توسط چه کسانی انجام می شود؟

درخواست رسیدگی به فرجام خواهی ابتدا توسط طرفین دعوا، نماینده قانونی و وکلای اصحاب دعوا انجام می شود و سپس به موجب ماده 472 قانون آیین دادرسی کیفری قانونگذار هیات عمومی دیوان را به جهت ایجاد وحدت رویه قضایی یا رسیدگی به آراء اصراری، حضور دادستان کل یا نماینده وی را ملزم دانسته، همچنین قبل از اتخاذ تصمیم نیز دادستان یا نماینده وی باید نظر خود را بیان دارند.