ابلاغ واقعی و قانونی چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

ابلاغ واقعی و قانونی از نظر نحوه رسیدگی به دعوی و نوع برگزاری دادگاه تاثیر مستقیم دارد. زمانی که اعلام شود ابلاغ به شکل واقعی بوده، بدین معنی است که خود فرد این ابلاغ را دریافت کرده و از مفاد آن آگاه است. بنابراین دادگاه حتی در صورت غیاب وی به شکل حضوری برگزار می شود و فرد تنها قادر به تجدید نظر خواهی خواهد بود.

ابلاغ واقعی و قانونی چیست؟

• ابلاغ واقعی و قانونی چه تفاوت هایی دارند؟
• مهمترین شرایط ابلاغ واقعی و قانونی چیست؟
• چه زمانی از ابلاغ واقعی و قانونی استفاده می شود؟
• مهمترین نکات مربوط به ابلاغ واقعی و قانونی چیست؟
• کارکرد یک وکیل در خصوص ابلاغ واقعی و قانونی چیست؟
• تفاوت ابلاغ واقعی و قانونی از نظر کاربردی چیست؟
• ابلاغ واقعی و قانونی چه تاثیری در روند دادرسی دارد؟
• ابلاغ الکترونیکی آیا ابلاغ واقعی و قانونی محسوب می شود؟
• آیا نتیجه دادرسی به ابلاغ واقعی و قانونی بستگی دارد؟

ابلاغ واقعی و قانونی از انواع ابلاغ در قانون محسوب می شود. قانون آیین دادرسی مدنی ابلاغ را در دسته قاعده آمره قرار داده است. بدین معنی که ابلاغ زمانی قابل اعتنا و بررسی است که تشریفات قانونی مربوط به آن رعایت شده باشد. نحوه انجام این تشریفات قانونی است که تفاوت میان ابلاغ واقعی و قانونی را مشخص می کند.

در فرایند دادرسی کیفری یا حقوقی از شروع تا پایان هر اتفاقی که نیاز به اطلاع رسانی به یکی از طرفین دعوی داشته باشد، توسط ابلاغیه به وی اطلاع داده می شود. به طور مثال زمانی که فردی دادخواستی علیه شما ثبت کرده باشد.

این دادخواست و مفاد آن به عنوان خوانده به شما تحت ابلاغ اطلاع داده می شود. گام بعدی ابلاغ شونده بر اساس نحوه ابلاغ و رعایت تشریفات قانونی مورد بررسی قرار می گیرد. در واقع اگر خوانده در جلسه دادرسی حضور نداشته باشد و وکیل کیفری برای این جلسه معرفی نکرده باشد، عدم حضور او و نحوه بررسی دادگاه به نحوه ابلاغ ( قانونی یا واقعی بودن آن ) بستگی دارد.

با توجه به این که همه افراد جامعه ممکن است روزی در مسیر کیفری یا حقوقی قرار بگیرند، لازم است که با شرایط ابلاغ و انواع آن آشنا شوند. این آشنایی به آن ها این امکان را می دهد که بتوانند رفتار مناسبی در برابر ابلاغ و به تبع آن در مسیر دادرسی داشته باشند. در ادامه بیشتر از این موضوع صحبت خواهیم کرد.

تعاریف ابلاغ واقعی و قانونی

ابلاغ واقعی و قانونی از انواع ابلاغ در قانون آیین دادرسی مدنی محسوب می شود. یادتان باشد که قاعده ابلاغ و انواع آن در مسیر کیفری نیز مطابق بر قانون آیین دادرسی مدنی تعریف می شود. اگر بخواهیم ساده و سریع ابلاغ واقعی و قانونی را تعریف کنیم و تفاوت های میان آن ها را بیان نماییم می توانیم اینگونه بگوییم که ابلاغ واقعی به ابلاغی گفته می شود که شخص ابلاغ شونده این ابلاغ را تحویل بگیرد و ابلاغ قانونی به ابلاغی اطلاق می شود که ابلاغ به غیر از خود فرد تحویل شده باشد. اما بیایید بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی این مسئله را بررسی کنیم.

در قانون آیین دادرسی مدنی مأمور ابلاغ مکلف شده است که ابلاغ را ظرف دو روز به ابلاغ شونده تسلیم نماید. همچنین این مامور باید اطلاعات و مشخصات خود به عنوان مامور ابلاغ و گیرنده ابلاغ و آدرس تحویل را به دقت عنوان کند. نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که مامور ابلاغ مکلف است ابلاغ را به آدرس و نشانی داده شده تحویل دهد.

حال اگر مامور فرد ابلاغ شونده را در جایی دیگر ملاقات کند، می تواند این ابلاغ را به وی تحویل دهد، در صورت قبول ابلاغ، این ابلاغ از نوع قانونی محسوب می شود. اما اگر ابلاغ شوند در جایی غیر از نشانی ذکر شده از دریافت ابلاغ امتناع کند، مامور ابلاغ نمی تواند این مسئله را قید کند.

ابلاغ قانونی به ابلاغی گفته می شود که مامور ابلاغ، ابلاغ را به فردی غیر از ابلاغ شونده در نشانی ذکر شده تحویل دهد. به نوعی زمانی که ابلاغ توسط خود فرد دریافت نشود به عنوان ابلاغ قانونی شناخته می شود. توجه داشته باشید که این ابلاغ تنها به افرادی که در آن نشانی زندگی می کنند تحویل داده می شود و به هیچ عنوان مامور حق ندارد این ابلاغ را به همسایه یا فرد دیگری تحویل دهد.

نکته مهم دیگر این است که مامور ابلاغ اگر بستگان فرد را در جایی غیر از نشانی ذکر شده ببیند نمی تواند ابلاغ را به ان ها تسلیم نماید. در صورت بروز چنین اتفاقی، ابلاغ از اعتبار قانونی خود ساقط می شود. همچنین مامور نباید این ابلاغ را به فردی از بستگان در آدرس مذکور تحویل دهد که خود به عنوان ذی نفع در این دعوی حضور دارد. این مسئله در خصوص دعاوی زن و شوهر به وفور دیده می شود.

ابلاغ واقعی و قانونی و تفاوت آن ها

ابلاغ واقعی و قانونی از نظر نحوه رسیدگی به دعوی و نوع برگزاری دادگاه تاثیر مستقیم دارد. زمانی که اعلام شود ابلاغ به شکل واقعی بوده، بدین معنی است که خود فرد این ابلاغ را دریافت کرده و از مفاد آن آگاه است. بنابراین دادگاه حتی در صورت غیاب وی به شکل حضوری برگزار می شود و فرد تنها قادر به تجدید نظر خواهی خواهد بود. اما اگر ابلاغ به شکل قانونی باشد و فرد در دادگاه حضور پیدا نکند و یا دفاعیه از خود ارائه ندهد دادگاه به صورت غیابی تشکیل می شود. بدین ترتیب امکان واخواهی برای فرد ایجاد می شود.

توجه داشته باشید که تا زمانی که ابلاغ شونده نسبت به ابلاغ سکوت کند بدین معنی است که تشریفات قانونی آن به درستی انجام شده است. همچنین حضور ابلاغ شونده در دادگاه و عمل به مفاد آن می تواند نشان از صحیح بودن تشریفات آن دانست.

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است، امروز در بسیاری از موارد ابلاغ به صورت الکترونیکی و از طریق سامانه ثنا ارسال می شود. با توجه به این که خود فرد تنها قادر به مشاهده صفحه شخصی خود در این سامانه است می توان گفت که این ابلاغ در حکم ابلاغ قانونی است.

با گسترش این سامانه در جامعه و ضرورت استفاده آن در جامعه به نظر می رسد که رفته رفته مفهوم ابلاغ قانونی از روند آیین دادرسی کنار گذاشته شود. با توجه به اهمیت این مسئله پیشنهاد ما این است که بهتر است در این خصوص با یک وکیل مجرب و با تجربه مشورت کنید.